İnsan gözü, olağanüstü yetenekli, fakat sınırlıdır. Herşeyden önce, insan aklıyla sınırlıdır: Aklın göremediğini, göz hiç göremez. Örneğin eğer akıl, içinde yaşanan şehrin her an, alelade herhangi bir an, mesela hemen şimdi şu an olabilecek bir depremde tamamen yıkılabileceğine inanmak istemiyorsa, o zaman içinde yaşanan ve çalışılan binaların ne kadar çürük olduğunu hiç bir göz görmez.

Eğer konu tersten okunabilirse, o zaman durum çok farklıdır: Gözün henüz görmediğini, akıl görebileceğini akıl ettiyse, görülemeyeni görmek artık an meselesidir: Küçüğü büyütmek için mikroskop, uzağı getirmek için teleskop, ısı için termal, elektrik için osiloskop yaratılır, sonsuz evren akıl edilebilen tüm boyut ve ihtişamıyla göze görünür.

Önce akıl, sonra göz görür. Görmenin mekaniği değilse de, "teknolojisi" budur.