Bugün çok ama çok kalabalık bir yere gittik oğlumla ve bir anda elimden kayıp gidiverdi sanki…

Etraf o kadar kalabalık ki nerede olduğunu görmem mümkün değil. Allahtan kendisinde insan takip cihazı takılıda elimle koymuş gibi buluverdim.

Ardından arabaya bindik program yoğun, yol uzun gidilecek bir çok yer var…Arkada sesli kitap açtım, bilgisayardan kendisine dinlerken yolun nasıl geçtiğini anlamıyor. Arabada hız kilometresi 240’ı gösteriyorken biz hiç sallanıp sarsılmadan ilk durağımıza ulaştık ama aradığımız kişi yerinde değil taşınmış, tam da şehrin öbür tarafına ve ben o tarafları hiç bilmiyorum. Navigasyon cihazım sağolsun o bana giderken anlatır “- sağa dön 200 metre sonra sola dön, şimdi 100 metre devam et” hooop kapının önündeyim. O kadar zaman kaybettik ki,iki yere gitmem lazım ama canım kahvede istiyor…Ne yapsak ki şuradaki Cafe’de oturup bir şeyler yudumlarken 3G uyumlu cep telefonumla bir sonraki toplantımı yapıp, bugünlük annemlere telefondan el sallamakla yetinip, bilgisayarıma da heryerden bağlanmamı sağlayan şu aparatı taktımmı oldu bu iş… Evde de hiçbirşey kalmamış hazır internete bağlıyken birazda alışveriş yapalım…Meyve, sebze, çocuğa kıyafet, kendime allık bunlarda tamam… Akşam yemeğe misafir var ama ben zaten fırını ayarlamıştım tam bu saatte o da çalışır oooh herşey yolunda…Artık eve gidebilirim, eve gidince ilk işim kanapeye uzanıp dün akşam seyredemediğim için kayıt ettiğim filmimi açıp misafir gelene kadar ayaklarımı uzatıp filmimi seyretmek olacak...

Ne güzel bir hayat değil mi?

Aslında ben bugün oğlumla beraber değildim, araba kullandım ama simulatörden, ve oğlumda insan takip sistemide takılı değil, yukarıdaki tek gerçek benim canımın kahve istediği…

 Bugün tüm gün CEBİT’teydim ve yazdığım hayal gibi dünyaya ait teknolojilerin hepside CEBİT’te…Hayal etmesi ve görmesi bile inanılmaz heyecanlandırıyor…Yukarıda yazan tek gerçek benim kahve istediğim di…Ben kahvemi içerken sizde Teknoloji TV’den CEBİT’i takip edin…Teknolojiye dokunmak için ise Büyükçekmece’ye gelmeniz gerekecek.